Koniec lat 80. stanowi w naszym kraju jasną i konkretną cezurę. Odejście od systemu komunistycznego wprawdzie nie dokonało się z dnia na dzień, przyjmuje się jednak, że rok 89 stanowi właśnie tą przełomową datę. Znaleźliśmy się w nowej rzeczywistości, podobnie jak polskie kino.
Nareszcie można wszystko
Cała sztuka wyzwolona została z jarzma cenzury. Zaryzykować można stwierdzenie, że wolność słowa nigdzie nie była tak widoczna, jak w polskim filmie. I nie chodziło tylko o całkowitą swobodę wyrazu. Nareszcie można było czerpać pełnymi garściami z osiągnięć kinematografii "zgniłego" zachodu. Stąd między innymi niezwykła popularność filmów sensacyjno-gangstersko-kryminalnych w wydaniu Wiesława Pasikowskiego czy choćby Macieja Ślesickiego. Jednym słowem, na upadku komunizmu najbardziej zyskało kino rozrywkowe.
Magnetowidy i wypożyczalnie
Poplularyzacji filmów przysłużył się jeszcze jeden wynalazek. Lata 90. przez wielu pamiętane będą bowiem jako epoka kasety video. Ten epokowy wynalazek (który właściwie pojawił się tak szybko, jak zniknął) tak na dobrą sprawę w pełni wprowadził filmy rodzime strzechy. Polacy przestali być skazani na skromną ofertę dwóch kanałów telewizji polskiej. Polskie filmy video stanowiły skromną lecz wyraźną część całej oferty.
Koniec ubiegłego wieku to niezwykle dynamiczne czasy. Owe zwariowane 10 lat zaważyło jednak na wielu aspektach naszej współczesności. Jednym z nich z pewnością jest kino.